...........................................................Lahey sahilinde izlerini aradım
Anılarımızdan çıkıp gitti geçen yıllar
Coşkun nehirler gücünü yitirdi
Seninle birlikte aşkı tatdım
Gönül dergâhında saadete erdim
Sabahıma kış güneşi doğardı
Pencerede kuşlarla selamlaşırdım
Bahçemde renk renk güller açardı
Gecelerde yıldızlar ilhamımdı şiirlere...

Şimdi sanki ölümü beklercesine
Dört duvar arasında yapayalnız
Ayakları prangalı mahkumum
Gülmeyen yüzüm mahkeme duvarı...

Kırgınım hayata, kendime muhalifim
Senden yana dargın değilim
Belki de hayat koparıp aldı bizi
’’Yazgımız böyleydi’’ dedim sustum
Unutamadığım sendin
Yaşanmış güzel anıları usumda
Kalbimde sönmeyen ateşin
Tenime dokunduğun parmak izlerin
Manolya kokuların hiç kaybolmadı
Asra bedel aşkın kalbime yazıldı...

Sen benim omuzlarına yaslandığım
Gölgene, şefkatine sığındığım
Huzur veren rüzgarında serinlediğim
Yüzyıllara meydan okuyan çınarımdın
En kötü anlarımda bir gülüşün
Bir gülüşün ömre bedel mutluluktu..

Ne yapayım; yollar geçit vermiyor bize
Yüce dağlar yolumuza engel
Nasipten öte yokmuş, ağlama n’olur
Son arzum: Sen mutlu ol
Ben yalnızlığımı sana adadım emin ol
Belki bir gün devran bize de döner!..

Zafer Direniş
...

Fotoğraf: Zafer Direniş Lahey sahili