Geçtim bu bağdan

Şu devri alemde biz bir beşeriz
Kaf dağına seyre çıkılmaz imiş
Ademoğlu derler elbet şaşarız
Kulun kusuruna bakılmaz imiş

Dünyada sürgünüm yorgunum çağdan
Gayrı tamah etmem geçtim bu bağdan
Yar bizi beller ki şad ile şadan
Varsın desin nazı çekilmez imiş

Yar kör bıçak olur cana sürülür
Canana can veren hor mu görülür
Gönülden gönüle bir bag örülür
Melanet köynegi dikilmez imiş

Gönül aşka düşer çağlayıp coşar
Sığmaz bentlerine bazen de taşar
Hasret yaralanır sel boydan aşar
Yar gözden süzülür dökülmez imiş

Sapıtmış bu diye çatıp yerdiğin
Yıllarca sevipte gönül verdiğin
Hançerle kalbimi yarıp girdiğin
Gönlü yâr dikerse sökülmez imiş

Şahin’in günleri geçerken gamla
Gönül yardan geçti unuttu sanma
Senin için senden geçerdim amma
Her güzele türkü yakılmaz imiş

Hatice Şahin