BİL YETER

Sabah akşam demeden yaza yaza yoruldum
İki satır üstüne dökeceğim dil yeter
Kızıl ırmek misali hem aktim hem duruldum
Gözlerimden döktüğüm kan kırmızı sel yeter.

Bil ki artık adını defterden sileceğim
O kokmuş yüreğini ortadan dilecegim
Al giyinip kuşanıp ardından güleceğim
Bundan sonra sen benim güldüğümü bil yeter.

Adımı ana ana hem söyle hemde
ağla
Gizli saklı yaranı oturup kendin dağla
Siyah kasin üstüne istersen kara bağla
Kabdan kaba boşalıp gam kederle dol yeter.

Cennet sersen yoluma seninle güle gelmem
Bülbül gibi zar etsen vallahi dile gelmem
Hayalini süsle dur düşüne bile gelmem
Şeytanları güldüren çevirdigin fal yeter.

Sesindeki sessizlik hatıramdaki kalan
İsmine raslamadım resimlerin hep yalan
Şimdi sendeki beni toparlada oyalan
Kapkara vicdanınla tek başına kal yeter.

Şahini ne söylesin dil dertli yürek yanık
Kalemim isyanlarda şiirler buna tanık
Şimdi söyle sevgili hangimiz daha sanık
Aşk dediğin girdap da şü düştüğüm hal yeter.

Hatice ŞAHİN