Ben ve bensiz günler
Çok yorgunum çokça özlem
Kokuyorum ismi Paris olan
Gavur diyarında nefsin dudak
Çatlamalarıyla perişanlığı
Yaşadığım ayları geride bıraktım
Uzak olsa da Ramazan ayında
Bizim ellerin duaları bir başka
Eda eder kendini ey güzel ülkem
Yurdum insanı çok şanslısınız
Ben ve bensiz günlere doğuyor
Güneş


Zamanı dilimi ilmek ilmek
Kanalizasyon kokuları parfüm
Kokularıyla bütünleşiyor o çokca
Övülen köşe başları Hayat kadınlarının
Mesken durağı yada torbacıların
Hikayaler yazılır palavralar havada
Uçuşur bu zaman ki insan profillerini
Tasnif edemiyorum utanıyorum
Ucuzlamış insanlıktan kokmuş balık
Kokusunu hisseder gibi oluyorum
Çok yazık



Çay ve simit kahvaltıyı süsleyen
Zeytinler nerelerdesiniz yerinizi
Kahvaltısız günler aldı vakti
Anlayamadan üzerimize kara
Bulutlar çullandı umutlu gözlerin
Yerini nefessiz odalar sardı
Kız kulesinin yerini Tur Eyfel in
Sahte gülüşü kapladı ben ve
Bensiz günlerin yerini başkaları
Çoktan kokladı bir gönül kaldı
Kalan ömür de ona emanetim


İbrahim KANDAMAR
25.07.2012