Ne acılar yaşandı Soğanlı Dağları’nda
Gonca, güle dönüştü şehadet bağlarında
Yurda kurban oldular gencecik çağlarında
Yiğitlerin saçında kınadır Sarıkamış!
Yüreği kan ağlayan anadır Sarıkamış!

O buzdan döşeklerde görmediler sabahı
Geride kalanların gökleri tuttu âhı
Kardan kefenlilerin bayram etti ervahı
Fırat, Dicle, Aras’tır; Tuna’dır Sarıkamış!
Yüreği kan ağlayan anadır Sarıkamış!

Enver Paşa’nın hırsı, izanları uyuttu
On binlerce neferin hayalleri buz tuttu
Allahüekber Dağı koca orduyu yuttu
Sitemim, sitayişim sanadır Sarıkamış!
Yüreği kan ağlayan anadır Sarıkamış!

O bembeyaz örtüye gökyüzünden kan yağdı
’Buyur’ dendi cennete, ötelere can yağdı
Ölümsüzlük yurduna şeref yağdı, şan yağdı
Tipin de fırtınan da banadır Sarıkamış!
Yüreği kan ağlayan anadır Sarıkamış!

Boyun büküp kadere biçare eller gibi...
Bayrakta al oldular, kırmızı güller gibi
Kardelenler boy verdi, kardan heykeller gibi
Tarafın hakikatten yanadır Sarıkamış!
Yüreği kan ağlayan anadır Sarıkamış!

Son nefesi verirken al bayrağa baktılar
Kahredici tipide yıldız olup aktılar
Zemheride donarken yürekleri yaktılar
Maddenin karşısında mânâdır Sarıkamış!
Yüreği kan ağlayan anadır Sarıkamış!

Ey şehit oğlu şehit, hasretin yakar durur!
Gözümden yüreğime gözyaşım akar durur
Yiğitlerin yarası karanfil kokar durur
Ziyan mala değildir, canadır Sarıkamış!
Yüreği kan ağlayan anadır Sarıkamış!

M. NİHAT MALKOÇ