Gök yüzünden
bir ay daha düşüyor bu gece
dön bak,
bin bir ilmekle dokunarak
buhurdan yapılmış o tin
uyuyor şimdi
ezilmiş leylâkların içinde

Gül diyor ki,
Şair olsan ne, olmasan kime...
gitme!

El değmiş ellerimize dişlenmiş sözcükler düşüyor
Duvara çarpıp çarpıp kanayan yaralar
Ayaz yemiş gökyüzünde
Bizi hangi kuş oyalar

Elinin değdiği kimsesiz yerlerim
kırmızıyla arşa çıkan duraksız sevmelerin ağlıyor
Ah!
O taşı kim...
Gitme!

Sensizliğin payandasına bir ağ attım bu gece
Yıldızlarla seni konuştum
Çölleşmiş kumsalda seni gezindim.
Ya kanatlarımız dedim...
Ya kanatlarımız!
Yas mevsimi bitsin
Yaz gelsin diledim
Gelmedin
Gelseydin çok
Kalsaydın en çok
Senindim...
Gitme!

Kimliksiz bir kadın uyuyor şimdi o
leyli gecelerde
Umutlar gölgeye sığınmış
Hasretler prangalı
demem o ki,
Şair olsan ne olmasan kime...
Gitme!