İNSANIM BEN İNSAN
İstemeden bir dal kırdığım anda
İnsan olduğumdan utanıyorum
“Ben neyim?” diyerek sorduğum anda
İnsan olduğumdan utanıyorum.

Yavru kedileri poşete koyup
Çöpe atıyorum yeter bu ayıp
Kendimi Eşref-i mahlukat sayıp
İnsan olduğumdan utanıyorum

Vicdanım sızlamaz Kan dökerim
Kurdu kuşu canlı canlı yakarım
Spor olsun diye ava çıkarım
İnsan olduğumdan utanıyorum

Kötülüğe hizmet ilmim irfanım
Bataklık çamuru gibi her yanım
Kabil’in torunu ne olsa genim
İnsan olduğumdan utanıyorum

Bir elimde ateş bir elimde Kan
Canlı cansız asla vermiyor aman
Kurtulmaz benden ne uçan ne kaçan
İnsan olduğumdan utanıyorum

Asırlarca sürdü olmadım iflah
Yaktım yıktım yine bulmadım felah
Korkutamaz hiç bir silah ve ilah
İnsan olduğumdan utanıyorum.

İçim dışım fesat azmim fenalık
Hem babalık ettim hem de analık
Cennetten kovuldum oldum yamalık
İnsan olduğumdan utanıyorum

Benden uzak olsun böyle insanlık
Bu günü heyula sonu karanlık
Ölümü kıyamet ömrü bayramlık
İnsan olduğumdan utanıyorum

Adım Uğur UKUT sizden geriyim
İmanın kölesi aklın eriyim
Altı üstü kemik bir de deriyim
İnsan olduğumdan utanıyorum
07-12-2023
Uğur UKUT