Kalabalık şehirler sokaklar insan seli
Kimseye uzanmıyor tutunacak dost eli
Göç eden benliğimiz ölü bedenler değil
Aldığımız nefesin ödeniyor bedeli.

Bir yanda zevk ve sefa öte taraf sefalet
Kitaplarda saklanmış hani nerde adalet
Uyutulan yığınlar bakıyor melul melul
Biri yer biri bakar artık kopsun kıyamet.

Ahir zaman konulmuş keşmekeşliğin adı
Evvel ezel böyleydi rüşveti yerdi kadı
Nesiller haramzade yemekten çekinmiyor
Damaklara siniyor haramın kötü tadı.

Dile pelesenk olmuş pirim mirim üstadım
Yalan boydan aşınca boğuyor adım adım
Kelam etmek istersin kimse oralı değil
Duvara çarpar sesim duyulmuyor feryadım.

Yalan coşkun sel gibi günden güne çoğaldı
İnsan kalbi kayıpta yerini taşlar aldı
Görünce yüz çevrildi yakınlarından bile
Tutmak için uzanan eller havada kaldı.

Düşünmeyen her beden boğulursa boğulsun
Rüya gören yığınlar hayallerle avunsun
Sözün bittiği yerde akıl fikir firarda
Bu devran da geçecek sen ki ölümlü kulsun.
Selma Çanakçıoglu 28 Kasım 2023