Resmin bir çığlık avuçlarımda
Ellerine bakamam, bir kalabalık ölür
Gözlerine bakamam ,bir şehir uyanır
Seni anlatmak, şiirleri dökmektir bin lisana
Seni sevmek,şüphesiz şifa
Bazen de zehir
Gül gecenin şavkında
Uzat buğday ellerini
Dönelim tohumun çemberinde
Dünyayı doruktan seyredelim
Bir öğlen güneşi gibi
Evren daralıyor
Ve sen büyüyorsun bende






İlk sevgim, ilk acım,ilk ayrılığım
Sen bende kaotik bir milatsın
Yorumsuz alışkanlıklarım dirilmekte
Vakit tamam
Hoşça kal diyemeyecek kadar korkuyorum
Alışıyorum vedaların havasına
Evren daralıyor
Ve sen büyüyorsun bende



Acemi bir şiir terliyor avuçlarımda
Dokunsan büyüyecek mısralar
Gelsen..
Okunacak ergen güllerden bir kitap
Yüzyılllık yaram var ağrıya tabi
Kalsan,patlar içimdeki karanlık
Süvari bir ışıksın
Gitme..
Evren daralıyor
Ve sen büyüyorsun bende


Ters tutuyorum aynaları sabaha doğru
Biraz günahkar,biraz çirkinim
Tut elimi,utancımın kasıkları sızlıyor
Bana sevmeyi öğret
Resim çizelim
Mesela yorgun bir işçinin yüzünü..
Oyunlar oynayalım
Biraz daha kal
Gökyüzüne bakalım
Kuşlar son provasında uçuşlarının
Ve evren daralıyor
Sen büyüyorsun bende