"Hiçbir doğum sancısız olmaz "

Kimbilir nelere gebe
ve neleri muştulayacak bu olanlar

Zalim abad olsa idi
Firavun denizin dibini boylamaz
nemrut bir sinekle kahrolmazdı
Ebrehenin sonunu ebabillerle getiren mazlumun Rabbi gün gelir zalimi o kahrolası perçeminden yakalar elbet.

Yüreğine sağlık şairem yine harika dizeler yine tefekküre pencere açan bir şiir
Gönülden tebrik ediyorum.

Sevgi selam muhabbetle

Bu dizeler, dünyadaki zulmün geçici olduğunu ve Müslümanların sabırla sınandığını anlatıyor. Şair, cihanda yanmayan hiçbir şey olmadığını, her doğumun sancılı olduğunu ve zulmün sonunun yaklaştığını söylüyor. Ebabil kuşlarının, Allah'ın yardımını simgelediğini ve zalimlere karşı mücadele edeceklerini belirtiyor. Şairin dili, duygusal ve vurgulu bir şekilde mesajını iletiyor.

Zâlime dünya hizmetkâr olsa bile ne çıkar,
Bir yetimin, bir mazlûmun ahı cihânı yakar..."
Bu başlangıç, zulme karşı duyulan güçlü bir tepkiyi ifade ediyor. İnsanlığın zulme karşı durması gerektiği ve mazlumların ahının dünyayı yakabileceği vurgulanıyor. Adaletin ve merhametin önemine işaret eden güçlü bir ifade.

"Her yanda bu kadar zûlüm, var iken cihân yanmaz"
Deme sakın!
Hiçbir doğum, bil ki sancısız olmaz..."
Bu bölümde, dünyada var olan zulme karşı yapılan bir eleştiri var. Aynı zamanda, iyilik ve doğruluk için çabalamadan, bir dönüşümün ve değişimin mümkün olmadığına dair bir uyarı bulunuyor.