Bugün zemheri kapımızı çaldı sonbahara veda edercesine
Kar tanecikleri düştü saçlarıma, ayaz kavurdu tenimi
Parmaklarım öylesine üşüdü ki; iliklerime kadar titredim
Yokluğunu hissettirdi bana, gözümde tüten duman oldun
Yuvamızın sıcaklığında sarılmak istedim sana
Odun sobasının üzerinde demlediğin çaylarını özledim
Kızarttığın ekmeğin üzerine sürdüğün tereyağlı ekmeği
Akşam yemeğinin türüm türüm kokan çorbanın tadı damağımda
Ispanaklı ,peynirli saray böreğinin enfes güzelliği gözlerimde
Burnumda tütüyor yaptığın her şey ve sen en çok tabi ki de...

Kara kışın habercisiydi Sultan dağının tepelerine konaklaması
Hele dün öyle şiddetli rüzgâr esti ki; çatıdakiler uçtu
Bahçeyi toplarken neredeyse beni alıp götürecekti zalim
Yıkmadık, devirmedik bir şey bırakmadı köylerde, şehirde
Yaman bir efelenmesi vardı, ne yalan diyeyim çok korktum
Bu gün şehre inmiştim, arkadaş söyledi acı bir haberi
Dağ köyü Cankurtaran’da baraka bir evi tamamen yıkmış
Genç bir delikanlı hayatını kaybederken, beş kişide yaralanmış
Çatımdaki güneş panellerini üç metre uzağıma fırlatmıştı
Allah’a şükrettim bana bir zarar vermediğine sevinmiştim...

Adına zemheri denmiş, tedbirli olmak gerek değil mi
Bana bir şey olsa ne yapabilirim; sen yoksun kol kanat gerecek
Öylesine yalnız hissediyorum ki kendimi gittiğinden beri
Babasız öksüz çocuk, kimsesiz garip, ocağı sönen Türkmen’im
Halim perperişan ayrı düştüğümüzden beri, mutsuzum
Gece yatağıma yattığımda düşlerinle sarmaşdolaş oluyorum
Isıtıyorsun beni yaşadıklarımızla, kollarınla sarıp seviçlerinle
Öyle hayaller kurmasam yaşanır mı sanırsın otağımda
Oturmuşum pencere kenarına yolunu gözlercesine bakıyorum
Gerçekleşmeyen umutlarla köyün mavi minaresinden
Akşam ezanı okuyan hocanın manevi sesinde dalıp gidiyorum
Gözyaşları arasında fotoğrafına bakarak buseler yolluyorum...

Şimdilik bu kadar sol yanım!..

Zafer Direniş
...