Gönül Yaram

Acır içim
Sensizligin keskin virajlarında
Umutlarım ölmüş
Sen gitmişsin
Benden geriye bir tek sen kalmış

Demir atmışım sensizliğe
Uykusuzluğa,
yalnızlığa
Mavzer kör bir kurşun
Tam yüregimin ortasında
Çıkarmaya kalksam öleceğim
Kalsa
bilmedigim bir makberin
İçinde beni yok edecek..

Yaşasam ne
Yaşamasam ne
İşte öyle bir yerde
Sensizliğe alışmaya çabalıyorum.
Ama olmuyor/,olduramıyorum
Kaybolmuş ruhlar sarayında
Bir koltukta öylece bekliyorum
Neyi bekliyorsun dersen
Unutmayı
Seni hatırlamak en büyük
izdırabım iken

De bana şimdi
Sarayın kızı olsan ne fayda
Unutulmuşsan..

Yaram üstte olsa kapanırdı da
Yaram İçimde iken sızı dinmiyor.
Ne öldürüyor bu yara
Ne de yaşatıyor
Adı üstünde işte gönül yarası bu
İşgal etmisken tüm hücrelerini
Kapanmak dinmek de bilmiyor
Ah dinmiyor bu akşam
Ne acım ne de gözyaşım .

Nevin Aktekin Gülfırat

27/11/2023