Bu akşam bir başka batıyor güneş
Ufuktaki kızıllık her zamankinden farklı
Yıldızlar nazlanıyor çıkmamak için sanki
Ay göstermek istemiyor yüzünü...

Sessizliğin sesi kulaklarımda çınlıyor
Hafiften esen rüzgarın sesine inat.
Yapraklar kımıldamıyor saygısından
Bozmamak için ahengi...

Sadece kutup yıldızı gülümsüyor
İçimdeki karanlığa seslenircesine
Saatler susuyor, zaman duruyor.
Yüreğimde güvercin tedirginliği...

Gelecek yolcusunu bekliyor gibi
Perdeler hafifçe aralanıyor gönülsüz
Görmek istemiyor gözlerim karanlığı.
Bulurum umuduyla aydınlığı arıyor
Ne gelen var ne giden...

Bir ses bekliyor bir dost eli
Koca dünyanın müzmin yalnızı.
Bu gece de zor geçecek besbelli
Sabırlar çatlıyor,hayaller kırılıyor.
Umutlar saçılıyor pervazsızca etrafa...

Ayaklar taşıyamazken bedeni
Beden yüküne gönüllü yüreğin
Kalp kuşu kafesinde mahzun
Çırpınmaya mecali yok.
Boğazda düğümlenirken sözler
Nefesin sesi yırtıyor karanlığı
Son bir umut var dercesine...

A. Kadir YALDIZKAYA