Bir masal bu hikayesi baştan yazılmış
Bilinmezler diyarı en yakın komşusu
Cadılar ve periler çoktandır yok olmuş
Gelsin Şehrazat anlatsın şunu doğrusu

Bir zamanlar yaşarmış yaşamadan yanan
Aşıktır o derdi çoktur yok hiç anlayan
Yaklaşmalı biraz bakmadan sola sağa
O da insandır kulak verelim aşığa

Aşık der;
İkileme düştüm dilemmadan çıkamam
Bir el gerek yumruk gibi en takdisinden
Yanar bağrım, bu nedendir diye soramam
Ruhun filmini çeken bir hekim isterim

Hekim bakar sineye, ateş kor köz olmuş
İçte yanar güller, gönül gözü kör olmuş
Bacayı sarmış od hani itfa nerede
Göz ile söndü bu kez maşuka nerede

Maşuka zikre dalmış bu figan ne diye
Kendi fikriyle aşık ona bir hediye
Uzaktandır sevmek bu aşkın nişanesi
Buna ikna olmaz delidir divanesi

Hikaye malumdur vermez kızını baba
Beğenmez aşığın soyu sülalesini
Der ki çalarlar kaşığı hep aynı kaba
Layık görmez ona kızın gül lalesini

Aşık der;
Bir var mıymış yok muymuş bilen beri gelsin
Canım yanar hala biri bir tas su versin
Şahtır babası kalesiyle hep mat olsun
Mezar taşının yerinde kaf dağı dursun

Bilinmez üç elma düştü mü gökten yere
Aşık için vardır aşılmaz tepe dere
Maşuka da gelmez hiç gelse Allah vere
Sevdadandır aşık tespih çeker ezbere

Hikaye bitmez ama masal burda biter
Kerevet nedir bilen bize de söylesin
Aşıkla maşukanın müzmin derdi beter
Sedirde muradına el versin diz versin

BUĞRA SAN