Bir mum gibi yanarak etrafı AYDINlattı
Bir neslin omuzundan ağır yükleri attı
Sonsuzluğa göçerken sandık ki güneş battı
Petekte ana arı Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Zifiri gecelerde kutup yıldızımızdı
Yarınlara koşarken en büyük hızımızdı
Mevsimlerin içinde ilkbahar, yazımızdı
Gönüllerin baharı Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Şirin Köprübaşı’nı yuva saydı kendine
Sırtını hiç dönmedi geleneğe ve dine
Işık nerden gelirse yüzü döndü o yöne
Kolay eyledi zoru Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Gönül gözüyle bakıp gerçeği görendi o!
Göneşara bağından gonca gül derendi o!
Cehalet savaşında yılmaz alperendi o!
Güle döndürdü nârı Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Hep umut aşıladı, kışları yaz eyledi
Cehaletle savaştı, ilimden söz eyledi
Uluların izini kendine iz eyledi
Sevginin bayraktarı, Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Bilgiyle tutuşturdu hikmetin çırasını
Hiç düşünmeden sardı mazlumun yarasını
Gönlünden uzak tuttu renklerin karasını
Yoldaş eyledi Bir’i Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Milletine sevdalı, vatan âşığıydı o!
Kör karanlığı yırtan bilgi ışığıydı o!
Cehaletin düşmanı, ilmin beşiğiydi o!
Güle dost etti hârı Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Cehaletle savaşmak, öğretmekti gayesi
Hakikatten yanaydı, kulluktu tek payesi
Elif gibi dik duruş, vakardı sermayesi
Köprübaşı’nın yâri Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız

Dönülmez yolculukta yüreğimizi yaktı
Manahoz Deresi’ne gözyaşlarımız aktı
Gök kubbenin altında hoş bir seda bıraktı
Ağlattı zari zari Recep Aydın Hocamız
Bir neslin hamurkârı Recep Aydın Hocamız


M. NİHAT MALKOÇ