Umudu mutluluğa degiştim senin için
Seni hep bi umut bekledim
Ama hiç bir zaman zili çalıp gelmeni beklemedim
Hiç bir zaman mesaj atmanı beklemedim
Dışarda senle karşılaşmayı beklemedim
Ama seni hep bi umutla bekledim

İkimizinde gözleri aynıydı
Tek fark sen umutlu ben umutla bakıyordum
Sana yazacak kafiyem yok
Satırlarda zar zor yazıyorum
Hep aynı melodi bir müzik
Hep aynı edalı bir resim

İçimdeki martaval sustu
İçimdeki matem ise kustu
Sevindim acaba diye bi umut
Meğer maddiymiş sonra içim buruklaştı
Böyle susmak istiyorum konuşmadan yaşamak
Delirdi desinler bağırsınlar dövsünler


Eskiden her gece beklerdim yıldızın kaymasını
Dilek tutmak için değil bir umut
Her gece umutlanırdım acaba o gece bu gecemi diye
Artık ilgisizim gökyüzüne
Ritimler tutmuyor
Rötüşler engeveli
Burukluk sesizliğim
Sen ise içimde bir saudade


Abdullah Özdemir