geç mi kaldık sevgilim
sen bırakma ellerimi
sevmeyenler utansın
keşke kelebekler gibi
uçup gökyüzüne
kalbimizde kaybolsaydık
günler sonra
kader dediklerimiz
tadını kaçıracak günlerin
seni kalbimden ayıramam
gölgesinde
umutlar ümitler heyecanlar
bulduğumuz yüreklerimizden
sonbahar yaprakları gibi
savrulup dökülecek mi sevgiler
biriken efkar
yaşlı gözlerden damlarken
ağustos böcekleri
ıslanacak yaz gecelerinde
aşkın en güzelinde
bir çılgını bulmuşken
yüzüm ne zaman gülecek
umutlar
unutacak mı dudakta gülüşü
sen gönülde yatarken
köşe başlarında
içe sığmayan özlem ve hasret
yollarını penceremde bekleyecek

sevdik bir kere
maziyi silemeyiz
sensizliğe alışamam deniz gözlüm
sen şarkılar söylerken
kader ayıracak mı bizi
koparacak mı seni yüreğimden
son fasılda ömürler
biliyorum
kahır dolu geceler beni bekleyecek
yokluğuna hapsedeceğim kendimi
karanlıklar saracak günlerimi
bu şehir yaşadığımı
yürüdüğüm sokaklar
unutacak kendinde beni
bilmeyecekler yas tutan şu gönlümü

hüzünlü şarkılar
eyvah
yanmaya alıştıracak mı seni
görmemiştik hiç mor renkli ayışığı
mehtap nasıl da kapkara bilsen
bu dertli başımı
gün batımları bilse de
seher vakti gözyaşını
tellerinden notalar dökülen keman bilir
ah kalbim
beklemek çok zor
onu sevmenin mutlululuğunu
bir sen bir ben bir de o bilecek
sevmeyenler
bilmeyecekler ..

hilmi arsoy - tekirdağ 07. 11.2023