0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
348
Okunma

Ateşte küpeli kazan
Sen idin onu da alan
Bekir Hoca, İsâ İmâm
Yudular gaynar suynan.
İki kişi tutuşurdu
Herkes halka oluşurdu
Goca evin çamaşırı
Küpeliye doluşurdu.
Fadik anan istemişti
Küpeli al, gel demişti
Hasta hasta çalışmıştın
Fadik anan sevinmişti.
Sanki bir ‘gelin kız’ gibi
Pekte derincedir dibi
Yusuf’umun hatırası
Derdi, eben Mahi Bibi.
Eşrefî der; yoktur kazan
Kafaaller yaşar hazan
Emmi, gardaş, bacı, kızan…
Ayırdı küpeli kazan.
EKREM GÜRER (2003 YOZGAT)
5.0
100% (1)