5
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
847
Okunma
Hani,
İmkanım olsaydı da,
Gidebilseydim buradan,
Bir ıssız adaya.
Ya da,
Kimsenin olmadığı bir doğaya.
İnsanlardan uzakta,
Mutluluğu aramaya..
Bir köpeğim olmalıydı,
Yarenlik yapmaya.
Tabii ki,
Kedilerimi de alırdım,
Okşamaya.
Birde,
Bir eşeğim olmalıydı,
Kasabadan erzak taşımaya...
Bir kulübe yeterdi
Nohut oda,bakla sofa;
Yaşamaya.
Rüzgar,söylerken eski şarkıları,
Ağaçlar,başlamalı yapraklarıyla
El sallamaya...
Haa! birde
Hiç değilse pencereleri,
Pembe olmalı.
Ve pembe pencerelerden,
Güneşin batışına bakmalı.
Vee,
Yalnız başına,
Çalışmalı insan
Mutluluğun
Resmini yapmaya...
İbrahim Şevki Karanlık
Cevap Yaz