0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
355
Okunma
KAFES
Zul mü geliyor yaşam
bir kafes ör kendine
bırak gidenler gitsin
düşme döngüsüne umutsuzluğun
sen yoksan bir yürekte
yaslanarak parmaklığa
sarıl kendi yalnızlığına
ve kalk ayağa
bırak anılarla düşüp düşüp kalmayı
aşka ihanetin gölgesinde esir yaşamaktansa
kelepçeyi vur bileklerine
hapset kendini kendi yüreğine
ola ki görüş günü hatırlanırsın
ola ki özler de görmek istersin
kurşuna dizilme pahasına dahi olsa
firara yelten
kendinden kaç kendine sığın
var sınırlar ötesi bir düşte mülteci
ya da yalnızlığına mahkum ol
ama istenmedik bir yürekte kalma esir
çelikten örülü bir kafeste özgürce aşk yaşamak
tutuklu gökyüzünde alabildiğine uçmaktan yeğdir!
Efkan ÖTGÜN
5.0
100% (6)
