GÖÇ MEVSİMİ

17 Ekim
geldi hazan mevsimi yine
kuşların göçe hazırlanışı gibi
ben gibi
koca çınarlar bile
döker dalından yaprakları
birer birer düşeriz toprağa

şu acun diyorum
kalu beladan beri
nice kopuşlara şahitlik etti
bizim kopuşumuz gibi

şu uçsuz bucaksız gökyüzü
örtse de umudun rengiyle üstümüzü
tepeden tırnağa sensizlik yağar
yalnızlık dediğimiz tanıdık bir ayaz
üşütür yüreklerimizi
tam da bu yüzdendir dilimizden dökülen sözcüklerde ki buz kesiği

sahi biz pas mı geçtik baharı
ne çabuk geldi göç mevsimi
ne zaman açtı kasımpatı çiçekleri
nedir bu korku
neden titriyor dalda yapraklar

bak eli bastonlu silüetim bile
karşıma geçmiş dualar eder
yorulur göçmen kuşlar
ben çaresiz
sen çaresiz
mevsimler çaresiz
gittiğin günden beri zaman susar
vakti geldi galiba
kuşlar dinlensin diye
açayım kollarımı

Efkan ÖTGÜN