Bakış

Dünya tanrının oyun bahçesi mı
Herkesin elinde ölüm oyuncakları
Ademle başlar bu şiirin hikayesi
Ah şu elma ne kadar tatlı albeni
Havva’nın öpüşünden de mı tatlı
Çok mu sıkıcı şu cennet mekanı
Payına düştü yer yüzü cehennemi
Atılmazdı yeryüzüne insan nesli
Habille Kabil ilk kardeşler değil mi
Her bir insan diğerinden de vahşi
Bütün günahlarımız Adem’e mı
Tanrı Musa ya neler vat etmiş ki
Ne vardı o meşhur sandığında ki
Telsiz telefon ordan mı kalma ki
Nuh a kaçış planını kim yolladı ki
Tüm nebiler isarailoğullarına elçi
Bu işin sırrını çözemedim gerçi
Tanrı İsrail i koruyorsa bu feci
Tanrı vad etmişse de şans etmiş mi
Yoksa Hitler fırınlar mıydı yığınları
Her dinin dincisi korkunç intikamcı
İnanan doğru anlamayınca inancı
Bir vad lafı dolaşır ağızlarında ki
Cennet peşinde yakıyor kendini
Yakıyor yer yüzünde her şeyi
Tanrı cennetini kime verdi ki
Cennet senin olsun desende
Sürükler sağlamaz sükuneti
Tanrı ıslah et çocuklarını
Bir birlerini hiç dinlemediler
Ya seni, hiç

Coşkûnî