3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
501
Okunma
Açıkçası şu aralar ona en uzak olduğum dönemlerde sadece onu görmek için çalışıyorum, buna savaşmak denir mi acaba? Neyse gündüzleri ne kadar mutlu gözüksemde, gece o yastığa başımı koyduğum zaman karanlık düşünceler beynimi sarıyor. Bazen beni yoldan çıkarıyor işte bunu engelliyen benim Ay’ım Ama şimdi o geçici bir süre bir kaç yazışma dışında yok. İşte bu beni korkutuyor bu yüzden onu sonsuza dek görmek istiyorum. Ha bu arada ozan olarak belirtiğim kişi aslında edebiyat hocam kendisi böyle demişti. Ay kelimesini büyük harfle kullanma nedenim ise o tek ve özel bu yüzden yoksa isim olarak falan değil, yanlış anlaşılmasın. Bunu okuyan varsada ne diyeyim teşekkür ederim.
Der miş ki ozanlar
Aşık olmak gerek hayatta
Aşkını asla bırakmadan
Vaz geçmeden
Yiğitliktir bu
Şimdi yiğit mi oldum ben
Ben sadece Ay’ımı takip ediyordum
Ama bulutlar aldı onu elimden
Hiç bir şey demeden
Elimde olsada bir ışık
Ay olmadan çok karanlık
Artık bitiyor ömrü yavaş yavaş
Bilmiyorum sönecek ki ne zaman
Korkuyorum yine bu gece
Yiğit bile korkarmış demek ki
Gerçi insan korkmaz mı bilinmezlikten
Ne yapmalı ki bu durumda
Ya çözüm bulacak ya bekleyecek
Ne zormuş ay olmayan geceler
Bilinçsiz geceler
Elbet bulacam yolumu
Sadece Ay’ı görmek istiyorum
Tekrar ve sonsuza dek
5.0
100% (2)
Cevap Yaz