Kalmazdı köyümde kimse avare
İşi gücü bitmez zordu be usta
Kimi çifte gider kimi davara
Bizim köyde hayat zordu be usta

Yüklenir sabanı karakaçanlar
Kucaklarda kile tohum saçanlar
Ellerinde orak ekin biçenler
Say say bitmez işi vardı be usta

Harmana taşınır onca ekinler
Koşulur dövene döner öküzler
Analar sırtında çuval çekerler
Sırtına vuran yaş terdi be usta

Güz gelince köylüm çıkardı dağa
Elde balta tahra odun yapmaya
Gençler de giderdi ağaç satmaya
Yaşlısı gencini yordu be usta

Anam su çekerdi Hıdır Kuyu’dan
Yapardı ekmeği arpa unundan
Hayat fitil fitil geldi burnundan
Bitmezdi çilesi derdi be usta

Fakirlik diz boyu yoktu çaresi
Cepte bulunmazdı harçlık parası
Rezildi onların ciğerparesi
Eli bol görmedi dardı be usta

Gençler harçlık için gider şehire
Kimi Antalya’ya kimi İzmir’e
Hasret giderlerdi kınalı yâre
Hasreti kalplerde kordu be usta