Bir busecik gülüşün vardı anlamı
Mülayim bir duruş ve samimiyet
Hepsini toplasak bir bedende
Hayata ilkbahardan doyumsuz tat katardı.

Efsane değil bunlar bizzat hakikat
Niçindir şu nefislerden yenen sille, tokat
Dümeni bizde iken nasıl da acıyla yaşanır
Eksik olmaz üstümüzden bin türlü afat.

Gölgesi de olsa iyinin talibiyim daima
Varsın hor baksın bomboş kafalar bana
Bir de lakâp taksınlar değil umrumda
Vicdanım rahat ise gerisi hep angarya.

Beni kandırdığını sananlardı çokça var
İnsanlar neden bunca ucuza karar kılar
Bin kere de yaşasam bu kumpası kaderim,
Kim akıllı kim ki aptal, katıla katıla gülerim.

Biriktireceğim şey ne paradır ne de ev
Kavradıysan hayatı insanı, hayvanı sev
Cüssenin yoktur hükmü olsan da irice dev
Söze, duruşa ve edebe verilecektir paye
İnsan olarak geldik, öyle de gitmektir gâye.

Oğuzhan Külte