Türk(iye) dostu Ganire Paşayeva’ya rahmetle...

Bir can göçtü bu dünyadan
Ağla Türk Dünyası ağla!
Onun son sözüydü vatan
Ağla Türk Dünyası ağla!

Kışta açan kardelendi
Türk güldüğünde gülendi
Her çağrılanda gelendi
Ağla Türk Dünyası ağla!

Umutların çerağıydı
Hakikatin durağıydı
Gönüllerin ereğiydi
Ağla Türk Dünyası ağla!

Ceylan gibi sekendi o!
Şafak gibi sökendi o!
Türk için yaş dökendi o!
Ağla Türk Dünyası ağla!

Oğuz’da yirmi dört boydu
Zifiri göklerde aydı
Semadan bir yıldız kaydı
Ağla Türk Dünyası ağla!

Hak yolunda hızımızdı
Evlâdımız, kızımızdı
O seher yıldızımızdı
Ağla Türk Dünyası ağla!

Türk’ün gören gözüydü o!
Vitriniydi, yüzüydü o!
Özden içre özüydü o!
Ağla Türk Dünyası ağla!

Işıksızlara ışıktı
Kapımızdaki eşikti
Türk Dünyası’na âşıktı
Ağla Türk Dünyası ağla!

Turan davasını güttü
Ömrün baharında gitti
Hayaller kül oldu, bitti
Ağla Türk Dünyası ağla!

Türk kökünün dalı ağlar
Gönderdeki al’ı ağlar
Karanfili, gülü ağlar
Ağla Türk Dünyası ağla!

Acılara vurulmaz gem
Bu yarayı sağaltmaz em
Başın sağ olsun Türkiye’m!
Ağla Türk Dünyası ağla!

Kökünden beslenendi o!
Turan’a seslenendi o!
Hüzünle hislenendi o!
Ağla Türk Dünyası ağla!

Azerbaycan yas tutuyor
Sanma yürek unutuyor
Cana çuvaldız batıyor
Ağla Türk Dünyası ağla!

Dayanmak zor bu acıya
Yüreklerdeki sancıya
Rahmet Ganire Bacı’ya
Ağla Türk Dünyası ağla!

Dikenleri gül eyledi
Ağıları bal eyledi
Bu dünyaya el eyledi
Ağla Türk Dünyası ağla!

Soldu bağın gonca gülü
Kurudu muhabbet gölü
Mutlansın Ermeni dölü
Ağla Türk Dünyası ağla!

Karabağ’ın maralı o!
Yüreğinden yaralı o!
Bizden daha buralı o!
Ağla Türk Dünyası ağla!

Hak emrine uyup gitti
Bizi yalnız koyup gitti
Hallaç gibi soyup gitti
Ağla Türk Dünyası ağla!

Göçtü Ganire Bacımız
Oydu bizim baş tacımız
Tarifsizdir bu acımız
Ağla Türk Dünyası ağla!

M. NİHAT MALKOÇ