MEMLEKET DDDİĞİN
Yusuf Yılmaz
Meğer ne güzelmiş benim Memleketim!
Bir yolculuğa çıkmalı görmek için;
Ovalarinda, dağlarında, denizinde büyümüşüm.
Rüyalarıma girer durur Memleketim.

Vursun yüzüme serin rüzgarı,
Ayaklarım ďeğsin toprağına,taşına ,
Yağmur damlaları kirpiklerime,
Başak başak buğdayı,
Elması ,kirazı, narı...
Çiçek çiçek her renginde rehası ,
Mis kokulu Memleketim.

Gir içine,
Gündüzden geceye,
Geceden aya yıldızlara...
Hür maviliğinde,
Ŕuyalarıma, hülyalarıma,
Özgürlük abidesi Memleketim

Yürü sen de koş,
Kucakla askerden gelen Mehmetleri,
Hasret çeken gurbetçilerı,
Pinardan su dolduran gelinleri,
Çile çeken nineleri...
Nasırına, gül yüzüne, yeşiline akına...
Kurban olduğum Memleketim.

Ufuk ufuk taptaze güneş, masmavi gökyüzü...
Vursun ğöğsüme ŕüzgârlarin,
Serinliğini öpsün gözlerim,
Çaglayanlar gibi Çarpsın yüreğim,
Sevdam ,sevgim, aşkım, her şeyim,
İşte böyle olmalı Memleket dediğin.