Göz açıp da kapatılan zamanda,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.
Söz açıp da top atılan zamanda,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Gözlerinin kalbi yoran karası,
Şu gönlümün kapanmayan yarası;
Gün doğumu, gün batımı arası,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Özlemlerim akıp gitti gözümden,
Bir çok şeyler kaybetmişim özümden,
Ben yaşarken vazgeçmedim çözümden,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Hüzün dolu simsiyah bir gülmüşüm.
Kimi ağlamışım, kimi gülmüşüm;
Anladım ki şimdi ben bir külmüşüm,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Ellerimle toplamışım kirazı,
Nasibimmiş mutluluğun birazı;
Başarıda tercih etmez mir azı,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Şu kara yazımı kendim yazmadım,
Hiç kimsenin kuyusunu kazmadım,
Hep sakindim hiçbir zaman azmadım,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Her konuda kanaatli olsam da,
Yaprak gibi sararıp da solsam da,
Boğazıma kadar dertle dolsam da,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Kalemi hiç düşürmedim elimden,
Türlü nağme akar durur telimden,
Bin bir öğüt alsam bile veli’mden,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatım.

Alptekin Yazar