Tek kelime etmem, ölsem de bile
Yük etmem bil seni, bu yorgun dile
Bahanedir bildim, bahane "bile"
Bil ki yorgun düştüm, gönlüm çok yorgun

Bir sevda ki yaktı, küle çevirdi
Can dayanmaz buna, demir erirdi
Kovuldum, berat ım el e verildi
Sevmek istesem de, gönlüm çok yorgun

Dile kolay sevda, anlatmak hoştur
Çeken aşığa sor, gönlü sarhoştur
Bundan sonra gayrı, yaşamak boştur
Ömür geçer amma, gönlüm çok yorgun

Sayen de bir anlık, saltanat sürdüm
Bu gece rüyamda, cismini gördüm
Set çektin önüme, duvarlar ördün
Yıkılsa da duvar, gönlüm çok yorgun

Sen yokken gönlüme, aşkın doğmuştu
Bir batın da sevdim, olan olmuştu
Başıma krallar tacı konmuştu
Şimdi başım dertte, gönlüm çok yorgun

Bahane hazırla sorgu sual de
Ahvalimi sorma, hoş değil hal de
Sadık olamadın verdiğin ah de
Yordun bu gönlümü, gönlüm çok yorgun

Aşk badesi zehir olsa içilir
Çok olsa da gelen, cefa çekilir
Kabrimin başına bir taş dikilir
Yaz hece taşıma, "gönlüm çok yorgun"

Kul Seyyahı, varıp sorun hasta mı
Yorgun düşmüş gönlü, acep yas-tamı
Geceler uykusuz, bitmez akşamı
Hem gece hem gündüz, gönlüm çok yorgun.

Kul Seyyah