GİDENİN ARDINDAN....

Sen bir serçeydin göğüs kafesimde
Ayrılık kapısını açıp, uçup gittin....

Güneşin sarısı azaldı
Sarı saçların olmayınca.....
Yüzümde tebessüm azaldı
Gözlerime gamzelerin dolmayınca...
Sen alıp gidince deniz gözlerini
Benim umutlarım karaya oturdu.....

Şimdi kimbilir,
Nerede güzelliğini konuşturup
Kimlerin dilini lâl yapıyorsun .....
Şimdi kimbilir,
Kimlerin gönül ülkesinde ihtilal yapıyorsun..

Sen bir serçeydin ve kalbim de bir bahçe
Bütün dallarımı sensiz bırakıp gittin..

Ömrümün baharları azaldı
Senin çiçek yüreğin olmayınca....
Kurduğum pembe hayaller azaldı
Seninle kurduklarım gerçek olmayınca....
Sen; sarıyı, maviyi, pembeyi alıp gidince
Beyaz da geldi saçımdaki karaya oturdu.....

Şimdi kimbilir?
Kimlerin kalbini alevlendirip,
Bütün renklerini al yapıyorsun....
Şimdi kimbilir?
Kimlerin gönül ülkesinde ihtilal yapıyorsun..

Sen bir serçeydin masum ve ürkek
Sığmadın içime kartal gibi büyüyerek....

Beni bu kalabalık şehirde tek koyunca
İstanbul’a olan sevgim azaldı....
Boğaziçi’ne gömüldü sevinç martılarım
Gülüşün gidince gülüşüm azaldı....
Sen mavi gözlerinde İstanbul’u alıp gidince
Denizsiz sevdam gitti Ankara’ya oturdu...

Şimdi kimbilir?
Tatlı dilinle kimlerin kulağına bal yapıyorsun
Şimdi kimbilir
Kimlerin gönül ülkesinde ihtilal yapıyorsun..

Sen bir serçeydin ve sapan senin elinde
Çocuk gibi vurdun beni bir bahar gününde

O gün her kelebek benim içimde uçmuştu
Mayıstı ama sanki çiçekler yeniden açmıştı..
Artık asık suratımdan ötürü sevenim azaldı
Serçeler zararsız diyenlere güvenim azaldı
Gitttiğin gün ela bakışlarım siyahtı
Günler geçtikçe en karaya oturdu....

Şimdi kimbilir
Uçtuğun güzergahı kimlere yol yapıyorsun
Şimdi kimbilir
Kimlerin gönül ülkesinde ihtilal yapıyorsun..

Şiir Halis Ünlü’ye aittir....