Gecenin bir yarısında o köhne evde
Hatıralarına dalmıştım
Düşüncenin getirdiği ve götürdüğü
İkilem arasında gidip geliyordum.

Anamın bir asırlık çeyiz sandığı
Gel aç beni sil üstümdeki tozları dercesine
Beni çekiyordu
Paslı kilidin anahtarı yoktu
Bir ürperti hisediyordum
Birden sert bir cisimle vurdum açılıverdi
Lakin kapağını kaldırmak istemiyordum
Hayır dedim sandığı tekrar kitledim.

Açık kapı bırakmıştım karanlığa
Öylesin dalğındım ki öylesine
İki defa açılıp kapandı pencere
Dedim ki rüzgardır gerek yok endişeye
Yinede kalktım dışarı baktım
Ağaçta tek bir yaprak kımıldamıyordu
Boğuk seler duyuyordum belli belirsiz
Nedir dedim, nedir bu gecenin ortasında
Çıkıp gittim kapıdan peşi sıra
Öyle ki bir veryanta çakılıp kalmıştım
Seslendim tüm gücumle cesurca.

İki ses duydum, iki ışık gördüm
Biri dağlara doğru
Diğeri mezarlığa doğru gidiyordu
Ya dönecektim ya birini seçecektim
Oturdum bir sigara yaktım
Koyu karanlığa anlamsızca baktım
Çalılar ve taşlar sanki canlanıyordu
Dikildim gerildim tüm gücümle tekrar bir nara attım
Vadiye çarpan ses ya yankılanıyordu
Belkide cevap veriyordu.

Karar verdim dönmeye
Lakin geldiğim yol yoktu
Belkide karanlığın oyunuydu
Düşe kalka yürüdüm epeyce
Geldiğim yeri hatırladım birden
Az daha düşecektim uçurumdan
Epeyce uzaklaşmıtım evimden
Karanlığı çalukladım
Adımlarımi sıklaştırdım
Beyaz bir varlık geçti böğrümden
Dedim ki; bu cin mi dir, peri mi, başka birşey mi
Bende önceki cesurluktan eser yoktu
Yavaş yavaş adımlarımı sıklaştırdım
O melun uçurumdan hızla uzaklaştım
Epey sonra dönmüştüm dönmesine
Titriyordu vucudum engel olamıyordum.

Eve geldiğimde açık kapı kapanmıştı
Rüzgardır dedim rüzgar
Düşündüm ve karar verdim
O uğursuzluğu yüceltmeyecektim
Bu defa kapı ve penceremi kilitledim
Yorgun ve huzursuzdum
İdareyi yaktım ev biraz ışıdı
Yüklükten yer yatağını indirdim ve uzandım
Bu defa camdan gölgeler oynaşıyordu
Kalktım camı ceketimle kapattım
Ne olacaksa olsun dedim
Dirliksiz bir uykuya yattım.