Kimsen diye sorma, neynirsen meni,
Seksenden, doksandan geçip gelmişem.
Zor iller yaşıyıp , yordum can seni,
Vatan gençleriyle hemdem olmuşam.

Yetmişden, seksene çok acı günler,
Dert ile kedere battığım dünler,
Birbirine sadık dosttu gönüller,
Canından pay veren dostlar bilmişem.

Yıllarını heba ederken çoğu,
Ölüm kol gezerdi kaynardı doğu,
Hele üreklerde evlatlar dağı,
Kasıplığ, yoksulluk görüp solmuşam.

Acılar danışmaz, dilsizdi Eylül,
Nece canlar getti, konuşsa gönül,
Bayatıynan ağlar o şeyda bülbül,
Eşidip sesini özüm dolmuşam.

Doksan ile iki minler arası,
Bir od düştü yene canda yarası,
Türk’ün son vatanı, ana burası,
Sevmiyenner getsin deyip gülmüşem.

Kasıplığ da oldu can bazarında,
Kıymet görmez insan el nazarında,
Vicdan itip gedip çok yazarında,
İnsafsız yazanı seyre dalmışam.

Dar günde tanıdığ dostu, gardaşı,
Nafile geçmiyip altmış üç yaşı,
Emircan nasihat almayan başı,
Böyühdü deyipler metel galmışam.
12.9.2023 Emir ŞIKTAŞ