Sevgi karşı tarafta sevgisizlik buluyorsa, o zaman sevgi sevgisizlik içinde kaybolur.
Severken ümitsizlik olmaz. Daima bir ümit vardır. Bu düşünce mevcuttur.
Karşındaki hiçbir neden olmaksızın seversin sadece o olduğu için. Ama bazen sevmek yetmez.
Karşındaki düşüncesi seninle aynı olmaz veya fikir ayrılığı yaşamıştır. Kendisinden emin değildir. Ama diğer taraf elinden geleni yapmıştır. Yıllar sonra acaba düşünseydim ne olurdu demez. Çünkü elinden geleni yapmıştır. Kendisini o an sevgisine adamıştır.

En kötüsü ne acaba sevgiyi bulurken sevgisizlik içinde bulunduğu düşünmek
Veya ağlamaya çalışıp ağlayamamak mutluluk getirdiği düşüncesi ile yazarken mutlu olamamak. Aradığının farkına varamamak.

Sevdiğini korumak için yaptığın bir şeyin karşı tarafın yadırgaması seni ezmesi
Sadece onun iyiliğini düşünmek: sana ne? İfadesi ile dönebilir. Veya ona yazdıkların gizli bir
Cevap içinde yadırganabilir. Beğenilmemiştir ama bilmez ki zaten şiir yazmayı bilmiyor ve hiç bir şiir bakışlardan daha anlamlı olamazdı. Ve o zaman yazılan şiirler boş olur.

Zaman çok acımasız kimseye sormadan hızla gelip geçer. Geri dönüşlerde bile
Geç kalınmış olabilir. Bundan dolayıdır ki yapılmasını gerekeni dün yapmış olmalıydık.