3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
419
Okunma

Yaşının sayısından çok acıya mâruz kalmış,
"Annem hastalanır, babam üzülür, el ne der, çocuklarım nerde kalır" diye, tabir-i caizse saçını süpürge eden, ömrünü başkaları için harcayan ve genç yaşta bir mezar taşına adı yazılan kadınlarımızdan sadece birtanesi o...
Çatlağa, yırtığa vurdum yamayı
Ömrümün hepsini birden harcadım.
İçimde büyüttüm gizli yarayı
Kaderin vurduğu yerden harcadım.
Geriye set çektim, ileri bakıp
Rızkımı kazandım taşları sıkıp
Ömrümün yazını size bırakıp
Gönül dağındaki kardan harcadım.
Bir yudum mutluluk bulup sevindim
Bir yukarı, iki aşağı indim
Düşende ben oldum, kalkanda kendim
Kolayım olmadı, zordan harcadım.
Baharı bekledim, kara tutuldum
Ne aradım bu hayatta ne buldum
Geç başladım, hızlı koştum,yoruldum
Bende bilmiyorum nerden harcadım.
Ektiğim umutlar tohuma durdu
Hazan vurdu, rüzgar aldı savurdu
Acılarım çifter, çifter doğurdu
Özünü tükettim, zardan harcadım.
Huzurumu çaldı geri koymadı
Gençliğimi yedi yine doymadı
Dünya beni hiç kâl’e almadı
Ateşlerde yandım, hardan harcadım.
Biliyorum kuzuların var dedi
Canın candan ayrılması zor dedi
Ecel geldi yeter, burda dur dedi
Bacıdan, gardaşdan, yardan harcadım.
Biliyorum anam çok yordum seni
Benim için çok yıprattın kendini
Emanet bıraktım sana derdimi
Sol yanımdan, işte burdan harcadım.
Kader bana derdi parasız verdi
Gurbeti, hasreti arasız verdi
Fazla fazla tarttı, darasız verdi
Güzel günlerimi kârdan harcadım...
Kalmadı takatım, gücüm tükendi
Çok direndim fakat, dert beni yendi
Perdeler çekildi, ışıklar söndü
Kurudu gözyaşım,ferden harcadım.
Hicranî, her kulun acısı başka
Görünmez yaranın sancısı başka
Dilimden dökülen son söz,"ah keşke"
Hayatı en acı kürden harcadım.
25/4/2022 /Nuriye Akyol
Görsel alıntıdır
5.0
100% (5)