Bozkır çocuğum ben.
Aşıklar, ozanlar diyarında doğdum.
Güneşin sarı sıcağı altında büyüdüm.
Tozlu yollarda...
Kuru ayazın kestiği..
Orakla tırpanla ekin biçilen..

Bozkır çocuğuyum ben.
Harbi, mert insanların arasında yetiştim.
Alın teri döken, eli nasır tutan..
Ama harama el uzatmayan..
Küçüğünü seven, büyüğünü sayan..

Bozkır çocuğuyum ben.
Gün doğmadan tarlada
Mercimek, nohut yolan..
Elimde deynek peynirli dürüm
Kuzu güden...

Bozkır çocuğuyum ben...
Yanağı gamzeli dilbere sevdalanan.
Dualarla bayrak kaldırıp...
Halayla gelin indiren..
Bir gülüşüne can veren...

Bozkır çocuğuyum ben...
Karkın’ın özünde bağda..
Okulu okudum Mucur’da.
Göçmen bir kuşum ..
Konar göçer sılada.

Bozkır çocuğuyum ben. .
Aşık Şenol, garibim..
Yaralı yüreği..
Yanık türküsüyle.
Yazı kışa çeviren sevgisiyle.