“onu deyviyodum ay aba; Yitiği uğurladığımız ağşamı”
“-o ğece köyde ne ğıdak i(n)san varısa Allah uçu(n)
Goyupdağedengelmezgayıpgillerde toplaşıldı
Alla(hı)n goyup da ğeden, dönmeyen “gayıp” gulu
yolcu etmeğ, uğurlamağ-uçu, Yitiğ Ismayıl’ı
herkeşlere hal-hatır sordu, bişiyler annatdı sarıldı a(ğ)ladı
cümlemizi a(ğ)larkana güldürdü, gülerkene a(ğ)latdı..
.
görsen bi yahudu ku! donuz.. güldürüşlü, matırak, zeki
gomidik, şebek, mugallit, gıncıfır, neşeli-sevi(n)şli,
herkeşlere adıynan-lağablarıynan ünnedi yahudu
nerden bilin, nası(l) aklında dutarsın şaş vallahi
hiş senin gaygın-telaşen düşüncemen yok muydu
sankı kırk yıldır gurbetde deği(l) de köydeymiş gibi
anam höyle bilmediği, tanımadığı, sarılmadığı yoğudu
.
“bi çok selem et köyündehinnere gari” dedim o ğadak
eller gibi, marağ etmemiş gibi, o değilden usul yollu..
bi mahanaynan sarıldım elimiş gibi; el gibi.. el-gadak
hasiret getmedim sankı yılın yılı gözledim yolunu
annaşdan biri ğelse gördüğüm herkeşleri benzetdiğim
gara zevdam, gündüz hayalladığım, geceleri düşlediğim
.
asıllı-asılsız bi habarıynan avındığım,
aklıma ğeldikçe ağıtlar yakdığım
“bidenem” “yavıklım” değil imiş gibi
bi selemine bin gattan gayıl olduğum
yoluna yandığım, adını sayıkladığım
dünnanın en gözeli
üsdüne gül kokmadığım; Ismayılım
..
herkeşi aşıtladınca bakdım,
başga ne ğeli elimden
benim gibi o da, sezdirmeden
kimselere ansıtmadan, sindim,
şarpımı perdeledim
neyden; fira tığladım
fırsantını buldukçana
göz-ğöze gelmeden,
ertafdakınnarı daklamadan
gaçarcasına deği(l)!
utanırcasına heş deği(l)
günaha-münaha aldırmadan
bi taha kimbili(r) ne zaman
fırsantım olacak mı bi taha kimbili(r)
doya doya baktım
saşlarına, gözlerine, ellerine
hayalını oğşadım
ağıt-fığan deği(l)
hadi ğel, benim ol deye
yalvardım
türküler yakdım
“i(n)san bi hoş oluyoru
se(v)diğini görünşe
sen yama ben cama
ikimizin iresmini
çıkarsınnar yanyana”
.
herkeşleri aşıtladınca
kendim olunşa; hayalını oğşadım
şeer yerinde ğibi goluna ğirdim..
sarıldığını hayalladım
barabar yörüdük e(vi)mize
içim gaka gaka a(ğ)ladım
hemi de nassı!
gözüm yana yana;
gözyaşım zehir gibi acı
domur domur içime akdı
elimde mi?
yüzüm acıya acıya
uşdu getdi vardı
ğalmadı akıl-makıl
ağzımda bi Ismayıl
sayıkladım durdum
soluğum daşa daşa
bi tahaya
ne zamana”
cümle ğapısını açık godum
ehtimal olmasa da!..
Ismayıl deye sayıkladım
Şakalaşdım
valla
Ismayılıma sarıldım uyudum
yanyana
yana yana
hanı bana
çöp sağa
..