her gece adımladığım dost sokaklar
ne anlarsınız benim derdimden
suskunsunuz, küs müyüz
belki de kimleri dinlediniz bilemem
yorgunluğunuz üzerinizde
loş sokak lambaları aydınlatırken
yıldızlara sırtınızı dönmüş gibisiniz!

dertler, anılar tazeleniyor zifiri karanlıkta
yaktığım sigaranın dumanı
zik zak çizerek uzayıp gidiyor
beni anlarcasına sarıyor bedenimi
dolunayın ’’unut git’’ dercesine
hüzün dolu bakışlarına doluyor gözlerim..

köşe başındaki taş üstünde beklerim
çeşmenin ahengine bayıldım
yelin ılgıt ılgıt esişine daldım
veririm duyguları geleceğini beklercesine
nafile sana biriktirdiğim zamanlar
bir ömür tükense de, yitik umutlarım...

karşımda durur heybetli Sultan dağları
kara bulut sarmış etrafını
efkar basar beni, başım dumanlı
gündüzleri yokum, geceler mekanım
ister gel, ister gelme sevdamın tacı
senden başkası bana yâr olmayacak bilesin!..

Zafer Direniş...