2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
490
Okunma
Çocukken, okulda bir kız severdim,
Saçları siyahtı, teni sarıydı.
Gördüğüm ilk anda kalbimi verdim,
Çocukluk aşkımdı, aklım yarıydı.
Bu gece zihnimde canlandı yadı,
Halen aklımdadır, mesrurdu adı,
Sevip sevilmekte, yoktu muradı,
Kendisi çiçekti; ruhum arıydı.
Vermezdi; versede tutmazdı sözü,
Deryadan derindi, her iki gözü,
Pek hoştu gülüşü, güzeldi yüzü,
Güzelliği onun, büyük kârıydı.
Fazla konuşmazdı, hayli sessizdi,
‘Seviyorum’ dedi, ama hissizdi,
Helal süt emmişti, ve tertemizdi,
Bardız yaylasının, yağan karıydı.
Üç yıl önce sordum, arkadaşlardan,
Dedim: Haber var mı, o eski yardan?
Dediler: Evlenmiş! Duyduk kızlardan.
Artık başkasının nazlı yarıydı.
Yıllar gelip geçmiş, küflenmiş dünler,
Hatırlarım, kalbim acıyla inler.
Bugün anladım ki, o rezil günler,
Ömrümün en güzel zamanlarıydı…
5.0
100% (3)
Cevap Yaz