GEÇ KALDIN
geç kaldın be geç kaldın
ömrüme bahar olacaktın
hayatıma can yoldaşı
geç kaldın be geç kaldın

sususuz dudagıma su
görmeyen gözüme ışık
dermansız derdime çare
geç kaldın be geç kaldın

hayatıma girecektin ansızın
yüzümü güldürecektin ömrümce
yüregimin sahibi olacaktın
geç kaldın be geç kaldın

bak ömrüm bitti seni bekleyerek
şimdi hayata küstüm yoksun diye
gözlerimde tüterken hayalin
geç kaldın be geç kaldın

gecelere küstüm yokluguna isyanla
gündüz zaten olmuyor artık
kışı yaşıyorum bahar ayında
geç kaldın be geç kaldın

beklemekten bedenim yoruldu
dizimde artık derman kalmadı
aklımı kaybettim deli oldum
geç kaldın be geç kaldın

zamansız sevdam oldun
günler aylar yıllar geçti
gelmek nedir bilmedin
sensiz geçti ömrüm
geç kaldın be geç kaldın

yüregime bir yara açtın
kanayıp dururken için için
derman olmaya gelmedin gelmedin
geç kaldın be geç kaldın

sensiz kos koca ömrümün hergünü
karanlıkta zindanda sensizlikte geçti
bekledim bekledim kapım çalacak diye
çalmadın çalmadın
geç kaldın be geç kaldın