nerede kaldın
eylül geldi sevgilim
hatırladın mı
sen gelecektin
senden önce eylül geldi
geç kaldın mavi gözlüm
yapraklar rüzgarların oldu
savruluyor dört yana
bazısı sararıp soldu
yıkılmadım biliyormusun
bil diye söylüyorum
o gün seni beklerken elimde gül vardı
saçlarına takacaktım
koyu bir sevda kokusu vardı yaprağında
yok yok merak etme sen
solmadı üzülme
aslında öyle bir güzelleşti ki görmelisin
bahçeye diktim onu tuttu
en kuytu yerde rüzgar almıyor
sabah güneşi artık ona doğuyor
Penceremin önünde
kıymetlisi gözlerimin
sanki seni seyrediyorum
beni bekliyor gibisin

korkuyorum sormaya
belki de bana yıldızlardan bakıyorsun
hayatta olsaydın gelirdin mutlaka
canım derdin unutamam
her gece
evin üstünde bir yıldız parlıyor
biliyorum gözlerin beni izliyor
bazen geceyi sana veriyorum
yaprak hışırtılarına kaldırıp başımı bakınca
gözlerimde parlıyorsun
benimlesin biliyorum
ah eylül yüreği yakan sensin
kokunu getiren rüzgarları
görsen
nasılda kucaklıyorum

sevgilim
çiğler düşüyor çiceklerin üstüne
senin gözyaşların diye
sızlıyor yüreğim
değdikçe tene
sanki ateşten köze damlar gibi yakıcı
her eylül gelişinde
bahçede gül açıyor
seninde ağarmıştır saçların
sorarsan beni
fırtınaya binmiş gibi
esiyorum
at sırtında akşamların ...

hilmiarsoy tekirdağ 1.9.23