Sen benim, gönül kuşumsun, yavrum!
Kanat açıp uçmadan!
Kalbindeki kervan konup göçmeden!
Yanıyor bağrım, bir tas içmeden!
İsteğim, ölmeden!
Elinden bir damla su içmek!
El değil, beni yıkan!
Senin tavrın bana sanki batan bir diken!
Tavrından oldum, hayattan bıkan!

Esiyor başıma, hırçın fırtınalar!
Dünyanın derdini vurdum sırtına!
Küsmüşsun bana!
Üzülüyorum,bu kara bahtıma!
Senin her olumsuz tavrına!
Etraftan söylenen sözler...
Yapılan eleştiriler...
Bir bıçak gibi saplanıyor bağrıma!

Hâlin hal değil kızım!
İçin öfke dolmuş!
Sözlerin acı olmuş!
Zehir gibi akar!
Bu öfke, bu hiddet niye yavrum?
O, nefret dolu bakışların neden kızım?
İçimi acıtır!
Yüreğimi kanatır kızım!
Çaresiz oturur, hırsından ağlarım...
Kırık kanadımla, gözlerimi silerim!
Senin bu tavrına isyan ederim!
Ben bu halimle nereye giderim?
Dinçer Dayı