Hücrem karanlık, hücrem yalnız,
Karıncaların sesleri geliyor duvarlardan;
Birbirleriyle konuşuyorlar
Oysa ben, unutmuştum konuşmayı
İnsan suretleri canlandırıyorum kafamda
Geveze insanlar...
Çenesi düşük bir sevgilim olsun istiyorum;
Sabahlara kadar susmasın
Ay ışığında şarkılar söyleyelim beraberce.
Çocuklar istiyorum sarışın,esmer,kumral...
Renkli gözleri olsun çocuk çocuk baksınlar
Pervazlarından çocuk çığlıkları kopan
Bir evim olsun istiyorum.
Sabahlara kadar ışıkları sönmeyen,
Komşuları kahkahalarıyla rahatsız eden bir ev.
Hücrem sessiz, hücrem gece,
Hayal kurmak serbest olsa bile...
12.02.07