Ne ıssız geceymiş seni de aldı
Ne resmin ne ismin ne cismin kaldı
Sensizlik büyüdü mazi ufaldı
Yıldızlar ufuktan indi bu gece

Ne sakin geceymiş dalgalar sustu
Sensiz rüyalarım uykuya küstü
Ayrılık rüzgarı sessizce esti
Yıldızlar ufukta dondu bu gece

Ne uzun geceymiş saatler durdu
Yalnızlık gönlüme geldi oturdu
Sensizlik içimde güneşi vurdu
Yıldızlar ufukta sindi bu gece

Ne hazin geceymiş hüzün her yerde
Ben düştüm, düşmesin, kimse bu derde
Güneş doğmuyor ki hazan seherde
Yıldızlar ufukta söndü bu gece

Ne yalan geceymiş gerçek tükendi
Ne haber gönderdi ne geldi kendi
Öfke değil nefreti, yekpare kindi
Yıldızlar ufukta kandı bu gece

Ne kara geceymiş kaderden kara
Sende sevdin ey yar girme inkara
Kol gezer içimde bu gizli yara
Yıldızlar ufukta yandı bu gece

Ne sessiz geceymiş kuşlar uyudu
Hasretin yüreğimde her an büyüdü
Feryadım dağları aldı yürüdü
Yıldızlar ufukta sendi bu gece

Ne garip geceymiş duydum sesini
İşte böyle bir gecede kaybettim seni
Yakamoz ışıklı ılık buseni
Yıldızlar ufukta sundu bu gece


(Her yıldız kayışında senin gidişini hatırlarım ve sana kavuşacağım anı yaşarım sessizce...)