24
Yorum
52
Beğeni
5,0
Puan
700
Okunma

seni ne zaman yazmaya kalkışsam
içim içime sığmıyordu
bulutlar dolanıyordu kafamda
gözlerimdeki yağmurlar dinmiyordu
ne zaman şiir olsa gülüşlerin
kelimeler kifayetsiz kalıyordu
bir martı kanat çırpıyordu
Küçükyalı’dan Kınalı adaya
bir güneş batıyordu kızıllığını koyarak ortaya
sen günün ertesi değil
gönlümün bestesi idin
her şey seninle ayaklanıyor
her şey seninle pörsüyordu
sensiz yürünecek yol
sensiz yüzülecek göl
sensiz hiç bir şeyin tadı, tuzu olmuyordu
sen işin içine girince
gramlar okka oluyordu
dramlar kanka
yetmezmiş gibi güvercinler takla atıyordu
kuşum muşsun meğer sen
adın da Anka
5.0
100% (35)