VAH EMEKLİM VAH 😥


Her taraf ateş pahası
Alım gücü geri gelmez
Artan vergiler cabası
Yaşamayan halden bilmez


Daldan düşen yaprak kurur
Dürüstler sözünde durur
Gelen giden sana vurur
Neden bir gün yüzün gülmez


Seçim için halay çeker
Gerçek değil hayal eker
Bak işte dönmüyor teker
Gözyaşını kimse silmez


Dertleri fakir cebiyle
Kışın uğraş kar, tipiyle
Vicdansızların ipiyle
Kuyuya asla inilmez


Yok mu sanki senin canın
Kesseler damlamaz kanın
Emeklinin, garibanın
Sırtına böyle binilmez


Gözleri asla doymayan
İnsan yerine koymayan
Fakiri sevip saymayan
Vicdansızlar hiç üzülmez


Pişman olan donakalır
Emekli hep sona kalır
Bütün külfet ona kalır
Hiçbir zaman düşünülmez


Şimdi geçse bile dişin
Ahireti var bu işin
Fayda vermez dostun, eşin
Sanma ki hesap sorulmaz


Türkmenoğlu; düşün taşın
Helâl olsun işin aşın
Bak geldi geçiyor yaşın
Vâde dolunca durulmaz

Türkmenoğlu (Şükrü Atay)



DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teşekkürlerimle)


Odun kömür hak getire
Ne ala nasıl yetire
Kısarak ay’ı bitire
Dertleri artar eksilmez

Dışarıda yemek nerde
Toplum ile kara perde
Sürünüyor orta yerde
Gurur eder de eğilmez
____ SUAT ZOBU


Gençlik çok ucuza gitti
Orta yaş gülmeden bitti
Yetti be canıma yetti
Ömür bitti dert sarılmaz.

Sanma ki önün gülistan
Yorulma arkana yaslan
Bizimkiler giydi fistan
Önü, arkası görülmez.
_______ AKSAKAL