8
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
364
Okunma
Yalnızlığın hikayesi
Önü açık yönü belirsiz bir tren
Ötüre ötüre kıvrılıp gider tünelinde
O dağı taşı delip geçen çığlıkları
Kendi yüreğine inmez kör sağır
Herkes duyar sesini kendi duymaz
Yalnızlık aslında kalabalığın toplamı
Küskün kaçkın bir yaban ceylanı
Acıları savuşturmuş avından vazgeçmiş
Mazinin mahzeninde sarhoş gezen
Hasrete kıyıp özlemini nennileştiren
Sazın ince telinde tezene mırıldatan
Dudakları müziğe uyum sağlamayan
Ama içinde yanık türküler çoğaltan
Kaçırdıklarına göz yuman müflis tüccar
Yalnız yalnızlığı kendi bulup kucaklar
Son ve tek sevgilisidir artık yaz bahar
Yarattığı kışın tipi boranında bocalar
Ta ki başka bir yalnıza toslayıncaya
Coşkûnî
5.0
100% (11)
Cevap Yaz
