Çınaraltındaki sessiz çınara
Yel vurdukça “Hu”çekip de ağladık
Pasinler ‘e yetemeyen Pınar’a
Sel vurdukça“Hu” çekip de ağladık

Erzurum ovası batağı derin
Şen olur yaylası otağı serin
Kırmayın bir canı gönüle varın
Kul vurdukça“Hu” çekip de ağladık

Karasu Çayı’nın kenarı kamış
Ak güvercinimin halhalı gümüş
Derdini ağlayıp kimlere demiş
Gül vurdukça “Hu” çekip de ağladık

Topladık katarı koştuk yollara
Sardık halı kilim düştük dillere
Meyil verdik gonca açan güllere
Yol vurdukça“Hu” çekip de ağladık

Hamdık yanıp piştik özümüz süzdük
Diyardan diyara aşk ile gezdik
Hâl ehli olanı gönülden sezdik
Al vurdukça “Hu”çekip de ağladık

Gönlündeki kiri pası yuyanlar
Kin nefret urbasın tutup soyanlar
Mevlana’nın Çağrı’sını duyanlar
Dil vurdukça“Hu” çekip de ağladık

Bir güzelin sevdalandık gözüne
Bahar dalı gibi açan özüne
Leb i goncasından düşen sözüne
Bal vurdukça“Hu” çekip de ağladık

Sevda idi bu dünyada harımız
Toprak oldu umut dolu serimiz
Musalla ‘da gül bahçesi yerimiz
El vurdukça“Hu” çekip de ağladık

Fezai’nin Kardelen’e öğüdü
Büyük Çay’ın büyük olur söğüdü
Etme bu dünyada kahır ile ağıdı
Dal vurdukça “Hu” çekip de ağladık

Tülay Sarıcabağlı Şimşek