4
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
761
Okunma
Duvar ördüm
Fısıltının dahi duyulmadığı sağlam mı sağlam
Eskiden han kapısı gibi açıktı
Gelene gidene yürek
Ulu çınardı gönlüm
Gölgesinde ne çok gölgelenmiştin oysa ..
Yüreğinden uçurduğun kuşların konağıydı dallarım
Bazen gölgesinde çay içmisliğimizde oldu
Yalan yok gözümün önünden gitmiyor gülüşün
Utangaç edayla gamzene gizlediğin aşkın mührünü
Taa öteden görür gibiyim
Şehri ıslatan biz yağmurlarının
Toprakta boy verdiği
Sokaklardan geçiyorum bazen
Duraksıyorum
Anılara takılıp..
Bakmayın bana öyle duvarlar
Suçlamayın beni
Gelmeyin üstüme
Dışım bahçe bahar belki
Ama içim yalnızlar şehri
Her gidişin bir acı oldu
Ve dönmedin
Seni senden bile
Kıskandığım koca alem bile
Artık umudu kesti bizden
Çünkü yıllar
Çünkü
Yollar
Çünkü Allah şahit
Acılarıma
Bundandır duvar örmem yâr..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz