KARŞILAŞIRSAK

Olur da bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak;
sakın gözlerime bakma!
Yüzünü dön,
görmezden gel ve çek git!
Çünkü geride bıraktığın o ben,
bende eksilerek tükendi.
Çünkü sen gittin gideli,
ne sevgi dolu bir yürek,
ne de baygın bakışlarımdan eser kaldı!
Bakmaya doyamadığın,
öpüp kokladığın ellerim, parmaklarım;
ne bir eli kavrayacak kadar narin,
ne de saçlarını okşamaya mecali kaldı!
Beni ben yapan sermayem zerafet,
bir zalimin elinde tükendi nihayet!

Olur da bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak;
ne geçmişten bahset,
ne de yaşanan anıları hatırlat!
Varsay ki hiç yaşamadın!
Olmadı benimle bir öykün.
Aşkın izdüşümüydü de,
ardına bakmadan git!
İnan ki hatırlamasan,
hatırlamam!
Tanımasan,
tanımam!
Feri sönmüş gözlerim bile,
eskisi kadar iyi gömüyor artık!
Belki geç oldu!
Ama öğrendim.
Öğrendim narsist olmanın birçok insanda mutluluktan çok daha geçerli olduğunu.

Olur da bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak;
o çocuk ruhlu adam öldü de!
Sakın üzülme!
Çünkü musalla taşına değince başım,
sarsıldım ve uyandım!
Tanrı’nın selamını dahi verme!
Yaşamak isteyip de yaşayamadığımız anıların hesabını mahşere bırak!
Ne bir elham oku,
ne de ki kulhu!
İstersen;
bir ölüyle henüz tanıştım de.
Ve istersen mevta ile arkadaş ol!
İstemezsen,
canın cehenneme de ve git!

Olur da bir gün bir yerde karşılaşmayız umarım!
Çünkü biz,
birbirimizi özgür bıraktık!

Efkan ÖTGÜN