Gecesi kederdir gündüzü hüzün
Geçen günler yıla benzer gurbette.
Sılaya özlemle denen her sözün
Feryat eden dile benzer gurbette.

Kader denmiş her alına yazılan
Yüreklerden ilmik, ilmik çözülen
Yanaklardan sicim gibi süzülen
Göz yaşları sele benzer gurbette.

Sılaya türküler yakarken dilde
Hasret katmerlenir acıyla yılda
Baharı görmeden dikenli dalda
Solan gonca güle benzer gurbette.

İçinde sancılar çekerken beden
Boşuna ararsın muhabbet eden
Sonsuzluğa doğru uzayıp giden
Bitmeyecek yola benzer gurbette.

Mutluluk denilen kalkınca rafa
Hal bilmeze düşer ruhlar arafa
Rüzgarlar esince her bir tarafa
Savrulan bir küle benzer gurbette.

Mengenede hayal olup ezilen
Umudun yolunda setti kazılan
Her lokması boğazlara dizilen
Hasret acı bala benzer gurbette.

Özlem aşktan önce kapı çalınca
Keder mutluluktan ağır gelince
Duygular hasrete rehin olunca
Yürek kuru çöle benzer gurbette.

Akan göz yaşını yüreğe döken
Sürekli zulümün kahrını çeken
Bedeni yorulan omuzlar çöken
Garip kalan kula benzer gurbette.

Uzaktan gelene haber sorarsın
Rüyasını görüp hayra yorarsın
Keder bölüşecek dostu ararsın
Tanıdıklar ele benzer gurbette.

Ömür denen iki dünya arası
Bilemezsin ne gün gelir sırası
Hasret denen şu meretin darası
Çekerinden bola benzer gurbette.

A.Kadir YALDIZKAYA